Kompas magnetyczny, oraz busola są w praktyce urządzeniami o jednakowej zasadzie działania. Obie opierają się o igłę magnetyczną układającą się wzdłuż linii magnetycznych, którymi opasana jest ziemia i pozwala na określenie kierunku. Busola jest jednak wyposażona w dodatkową funkcję jaką są przyrządy celownicze, które pozwalają określić azymut do dowolnego kierunku, czy miejsca w terenie.
Pierwsze wzmianki historyczne na temat kompasu znajdują się już w książkach X wieku naszej ery. Pierwsze publikacje w których opisywana jest igła magnetyczna unosząca się na wodzie, zostały wydane w Chinach, a autorami są Zhu Yu Pingzhou Ke Tan, oraz Shen Kuo. W Europie pierwszymi znakami wykorzystywania kompasu do celów żeglarskich, są publikacje z XII wieku, a przede wszystkim książka „De naturis rerum (O naturze rzeczy)” napisana przez Alexandra Neckamana około 1190 roku we Francji.
Jednak były to tylko wzmianki i obserwacje działania i zachowania się igły magnetycznej na pole magnetyczne ziemi. Prawdziwe kompasy zostały wykorzystane dopiero w XIII wieku przez Europejskich żeglarzy. W żegludze kompasy były i nadal są najważniejszym instrumentem nawigacyjnym, gdyż dzięki nim na bieżąco można kontrolować utrzymanie kierunku żeglugi.
Ze względu na budowę kompasy dzielą się na mokre, suche, refleksyjne, 
kuliste i projekcyjne. W kompasach mokrych podstawowym elementem jest róża kompasowa, która została umieszczona w kociołku wypełnionym płynem. Płyn ten, jest roztworem alkoholu, wody, oraz gliceryny. Płyn ten zwiększa niezawodność kompasu, stabilizuje jego drganie, oraz zmniejsza tarcie, co powoduje zwiększenie dokładności i czułości urządzenia. Mosiężny kociołek jest naczyniem, w którym w sposób naturalny zostaje umieszczona igła magnesowa, wyposażona w 2 przeciwstawne ładunki. Kreska kursowa umieszczona na wewnętrznej stronie kompasu powinna być ustawiona w stronę dziobu statku. Kociołek wraz z zawartością jest umieszczany w obudowie, zwanej naktuzem.
Każdy jacht powinien być wyposażony w co najmniej dwa kompasy. Kompas sterowy, oraz kompas główny służący do ogólnej nawigacji okrętu. Często na statkach instalowane są dodatkowe kompasy, dzięki którym możemy na bieżąco z każdego miejsca kontrolować kierunek poruszania się statku.
